Ken je het verhaal van het springpaard dat eigenlijk geen springpaard wilde zijn? Die loopt nu Z2-dressuur en er zit nog veel meer in!
Ik heb wat afgestudeerd met Nadisa van de Oudemolen WS (Jamal van de Heffinck x Cooper van de Heffinck), de manier van springen voelde echt goed, maar ze vond het spannend.
Stoppen deed ze (nog) niet, maar als je het aan haar zou vragen dan zou ze het liefst de baan weer uitrennen. Dat deed ze niet, wel was er veel stress. Stress die ook niet afnam. Ik voelde haar hartslag door het zadel heen. Moet je dat willen?
Eind 2018 hakte ik de knoop door: ze wordt dressuurpaard. Ik rommelde wat aan. Ze liep netjes, leerde wat zijgangen, tot ik een maand geleden besloot om me er eens meer op te gaan focussen. Man, wat begon ze te sjouwen! In draf zag ik de voorknieën voor me uitkomen!
En toen was het afgelopen maandag: Zal ik haar niet eens starten? Zaterdag in Varsseveld? Maar welke klasse? Ze is zes jaar. Z1, Z2, misschien wel ZZ-Licht? Ik pakte de Z2 proef, leerde die uit m'n hoofd en ging afgelopen dagen ondanks de hitte aan het oefenen.
Vandaag was het dan zover! Ik was benieuwd hoe ze het zou doen. Nadisa's laatste outdoorconcours was in augustus, springen. Ze gaf nu geen kik. Gedroeg zich voorbeeldig, had een paar keer ogen op steeltjes, maar ze was ook zo weer bij de les. Ook nu de proef uit het hoofd gereden en ondanks wat foutjes kwamen we op 65% (twee winstpunten) uit en de vierde plaats.
Super trots en veel complimenten over haar gekregen.
Giovanni WS (Ampere x Scandic) mocht vanmiddag in Varsseveld (heerlijk zo dichtbij) in de Prix St.Georges starten en deed ook heel goede dingen. We werden tweede met 64,41%. Hij kon tijdens de proef een paar keer z'n ogen niet afhouden van al die knappe paarden op de parkeerplaats, waardoor we wat punten lieten liggen. Maar ja... het is ook veel leuker voor hem om wat te sjansen met dit weer dan super gefocust te zijn op een proef die hem al best makkelijk afgaat.
