Wie had dat kunnen denken... We zijn Prix St.Georges! Vandaag was mijn Lichte Tour dressuur debuut in Uden met Giovanni WS (Ampere x Scandic), waarbij we 65,07% (twee winstpunten) scoorden! Het goede nieuws, wat ik mezelf dan voorhoud: Er zit nog véél meer progressie in.
Allereerst door de proef te onthouden. De PSG-proef is makkelijker om te onthouden dan de ZZ-Zwaar, maar toch reed ik een keer verkeerd. Aan spanning lag het niet, want ik ging onbevangen, zonder enige verwachtingen, van start. Ik weet dat ik altijd op Giovanni kan vertrouwen en dat hij de oefeningen kent.
Over de hele linie scoorden we voldoendes, op één nagesprongen changement na en het halthouden aan het eind, maar voor de series waren er 7'ens en 8'en. De pirouettes moeten nog wat kleiner en zo zijn er nog wel genoeg dingen, maar voor nu ben ik hartstikke tevreden.
Speciale dank gaat uit naar Joyce Heuitink, van wie ik niet alleen een prachtige slipjas mocht lenen maar die me afgelopen week een flinke duw in de goede richting heeft gegeven. Toen ik een week in Amerika was, heeft zij Giovanni voor me getraind (terwijl er normaal nooit iemand anders op hem mag zitten, haha). Het verschil bij terugkomst was gigantisch! Ineens leerde mijn eigen paard, dat ik als veulentje kocht, mij bepaalde dingen. Dat de pirouettes inderdaad nog een stuk kleiner konden bijvoorbeeld.
Afgelopen maandag hebben Joyce en ik samen getraind en heb ik na afloop zelfs op haar aanstormend Grand Prix-paard Gaudi Vitana mogen rijden om aan te voelen waar we naar toe willen met Giovanni. Wat een Ferrari is dat! Ik had nog nooit eerder op een ervaren paard gereden, aangezien ik de tik heb om met niet-zadelmakke paarden te beginnen of om veulens te kopen. Soms weet je gewoon niet hoe iets moet 'aanvoelen', maar leer je door 'Trial and error'.
Ik heb afgelopen jaren ook zeer weinig met anderen samen getraind, maar zelf veel gepuzzeld. Soms met succes, soms ook met minder succes, maar al zoekende klommen we toch aardig op. Nu Joyce me een aantal keren geholpen heeft, is the sky the limit. Wat mijn ambities zijn? Daar heb ik niet direct een antwoord op. Mijn ambities waren ook niet om Lichte Tour te rijden en toch doen we dat nu. Wat ik nu ga doen? Lekker verder trainen en genieten van Giovanni en wie weet rijden we ooit nog eens Grand Prix!
Dank natuurlijk ook aan Ramon en kleine Milan die vandaag weer voor support (en de mooie foto's) zorgden....
